ΦΙΛΙΠΠΙΑΔΑ:απευθείας σύνδεση με φωλιά πελαργών.

Αν και είμαι καθηλωμένος στο έδαφος ( θα σε βοηθήσω να πετάξεις)

του Παναγιώτη Γκούνη
Φέτος έχουμε μια καινοτομία στην μικρή μας πόλη .Βλέπουμε τα πελαργάκια σε ζωντανή μετάδοση ! Πάνε και πίσω δεν γυρνάνε οι εποχές που τα πελαργάκια ήταν μια «εναέρια κοινωνία» . Ξέρετε , τότε που ήταν αφορμή για folklore υποδοχές και άλλα χαριτωμένα ( όπως το γκρέμισμα φωλιάς απέναντι από δημόσιο κτίριο την πρωτομαγιά του 1993) .

Πάνε και πίσω δεν γυρνάνε λοιπόν αυτές οι εποχές .Περάσαμε στην εποχή του internet ! Τώρα πια  μας βλέπουν...Έχουν τραβήξει πολλά τα καημένα τα πελαργάκια στην μικρή μας πόλη .Σιγά μην γλίτωναν από την εποχή της πανίσχυρης εικόνας (και του λάϊκ ) .
Κάθε χρόνο αρχές Αυγούστου , στην Φιλιππιάδα με την αφόρητη ζέστη να βλέπεις έναν φτερωτό πεζό στον δρόμο .Πελαργός !
Αμ δεν είναι ακριβώς ενήλικος πελαργός , είναι έφηβος πελαργός να το
πούμε έτσι , που την κρίσιμη στιγμή δεν τον βοήθησαν οι περιστάσεις .Η πρώτη του απογείωση δεν πήγε καλά...και βρέθηκε στο έδαφος !
Ας γράψω μερικές χρήσιμες συμβουλές γιατί -πλέον- μας βλέπουν ( περίπου όπως το φθινόπωρο που ανοίγουν τα σχολεία και μας διαβάζουν...) 
Πρώτα πρώτα απομακρύνουμε τους αγυιόπαιδες που κυνηγούν αλαλάζοντες το δύστυχο πτηνό .Αν το λέει η περδικούλα μας το πιάνουμε , το πάμε στην αυλή του σπιτιού μας και το αφήνουμε στην ησυχία του...
ΔΕΝ καλούμε τις κάμερες όπως ο υπογράφων , δεν πάμε στον εφημερεύοντα ψαρά να του αγοράσουμε κουτσομούρες ,δεν καλούμε τον γείτονα που έχει «οικολογικές ευαισθησίες» , την αστυνομία , την πυροσβεστική , τον δήμο και κυρίως δεν τηλεφωνούμε - ακόμα - στον σύλλογο προστασίας ΑΝΙΜΑ γιατί οι άνθρωποι μέσα στον Ιούλιο δέχθηκαν 40 ( σαράντα ) κιρκινεζάκια τα οποία πήδαγαν από τις φωλιές τους οι οποίες ανέπτυσσαν θερμοκρασίες 50 ( πενήντα ) βαθμών.
Περιμένοντας να νυχτώσει ετοιμάζουμε το δείπνο για τον μουσαφίρη μας το οποίο αποτελείται από...νερό και ζάχαρη ! Βάζουμε ζαχαρόνερο σε μια λεκάνη , για να μπορεί να βάζει το ράμφος του και αυτό είναι όλο .Αν είμαστε διακριτικοί οικοδεσπότες θα τον δούμε να πίνει νερό βουτώντας και σηκώνοντας το ράμφος του και μετά θα τον δούμε να στέκεται ακίνητος στο ένα του πόδι ( έχει ηρεμήσει πια ) .Στο σημείο αυτό καλό είναι να αποφύγουμε τις selfie .
Αφού ξημερώσει με το καλό, ψάχνουμε να βρούμε ένα διάδρομο απογείωσης ! Από την ταράτσα του σπιτιού μου έχουν πετάξει δύο πελαργάκια αλλά νομίζω ότι το κοντινότερο χωράφι είναι  καταλληλότερο .Αν είμαστε τυχεροί όλα θα πάνε καλά με την πρώτη και για να είμαστε τυχεροί θα πρέπει όλα αυτά να γίνουν στα χρονικά όρια της αφήγησης .
Μιλώντας παλιότερα με το κέντρο περίθαλψης άγριων πουλιών στην Αίγινα , μου είχαν πει ότι τα πελαργάκια χάνουν τον προσανατολισμό τους αν μείνουν πάνω από 48 ώρες στο έδαφος , κρασάρει το gps τους για να το πω ελληνικά. Δεν έχω κανένα στοιχείο καμιάς έρευνας μπροστά μου για να το επιβεβαιώσω αλλά αυτό δεν μας νοιάζει και πολύ .Αν και καθηλωμένοι στο έδαφος μπορούμε να βοηθήσουμε κάποιον να απογειωθεί .Επίσης όταν θέλουμε να βοηθήσουμε μια κατάσταση , βοηθάμε .Δεν κλωσάμε αυγά.
Αν τα πράγματα δεν  πάνε έτσι όμορφα όπως στα άρθρα της κακιάς ώρας - σαν και αυτό που διαβάζετε - τηλεφωνούμε στην φιλοζωική εταιρεία , πακετάρουμε τον φίλο μας ακολουθώντας τις οδηγίες που θα μας δώσουν και βρίσκουμε ένα μέσο για να τον μεταφέρουμε ( εγώ είχα βάλει μέσον πασίγνωστο οδηγό του Κ.Τ.Ε.Λ )
Αν με ρωτήσει κανείς γιατί να τα κάνουμε όλα αυτά θα του απαντήσω να μην μπει στον κόπο καλοκαιριάτικα ! Η φυσική επιλογή έχει κάνει την δουλειά της στα ατελείωτα χρόνια της εξέλιξης .Αν όμως με ρωτήσει κάποιος γιατί τα έχω κάνει εγώ δεν θα ξέρω τι να πρωτοαπαντήσω .Οι εικόνες απ τα παιδικά χρόνια , ο θαυμασμός για την βιολογία τους...
Τέλος πάντων αυτοί οι εναέριοι κάτοικοι της πόλης μας θα μεταναστεύσουν όπου να'ναι  . Η φύση τους έχει υπαγορεύσει αυτή τη λύση για να διαχειριστούν καλύτερα τους πόρους που έχουν στη διάθεσή τους .Θα κάνουν ένα πολύ δύσκολο ταξίδι και αν όλα πάνε καλά θα γυρίσουν πάλι .Να 'μαστε όλοι καλά μέχρι τότε να τους δούμε ζωντανά !

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Απλά Μπραβο Παναγιώτη!Απλα πραγματάκια για τα πλασματάκια που έρχονται κάθε χρόνο και μας τιμούν με την παρουσία τους.Να γελάσουμε τώρα λιγο!Πέρσι ήταν 4[πελαργάκια ντε]και κάναν τη βόλτα τους μέσα στην αγορά.Κάποιος κύριος με το πανάκριβο κινητό το τα είχε βαλει μπροστά,πως πάμε τα...μανάρια για βοσκη;Ε το ένα κι'αυτό,και τράβαγε πλάνα,προφίλ,ανβας κλπ,μόνο μπλονζόν δεν έκανε χα-χα,και τελικά το πέτυχε το αποτέλεσμα που ήθελε!Ποιό;Μα να ανεβάσει το βίντεο σε όόόλων τον κόσμο!Και ρώταγε κάποιον άλλον διπλα,και...τώρα πως το κάνω ρε;Τι πατάω;Ανέβηκε;Κλπ.Θα μου πείς καλύτερο αυτό παρά που κάποιοι κάπου,κάποτε που ψάχναν το...καλάμ γιατί κουτσλάν το καμπριο!Καθόμουνα έπινα καφε.Βλέπω έναν[μμμμμμ] κύριο είχε πάρει το λάστιχο από την βρύση και...πυροβόλαγε εναερίος τα λελέκια γιατι...κουτσλαν τα φωτοβολταικά που είχε φυτέψει μετα το χωράφι και στην ταράτσα του!Παρατάω τον καφέ[μάλλον τον είχε κανει και βαρύ το μαγαζί]ανεβάζω 19 με 12 πίεση πάω,του λέω τι κάνεις;Μου λέει,εεε τα έχουν κανει όλα χάλια και πέφτει η παραγωγή μου!Να μην απαντήσω τι του είπα αλλά από τότε οπου τον βλέπω έχω ένα...οοουυυυ να μου χαθείς στο στόμα κλπ,κοιτάζω πάνω στον ουρανό,βλέπω τους πελαργούς να κάνουν τα τσαλιμάκια τους,τους πατάω ματιά,και όταν νυχτώνει αυτά ξαναπάνε στα φωτοβολταικά,και ξανακάνουν τη δουλειά τους!Αυτη που ξέρουν!Γιατί μόνο γι'αυτο είναι ο..κύριος!Και καλά εγραψες όλα αυτά βρε Παναγιώτη.Γιατί με αυτά έχουμε μεγαλώσει,και κάθε χρόνο τα περιμένουμε πως και πως.Το ξέρεις ότι υπάρχει κόσμος που όταν βλέπει πρώτη φορα πελάργο,κάνει το σταυρό του και λέει,και του χρόνου να΄μαστε γεροί να σε ξαναδούμε;Και μεις τώρα κάνουμε το σταυρό μας με διάφορους με καλάμια,νερα κλπ;Μμμμμμ....αστραπήήή Παναγιώτηηη!!!

Ανώνυμος είπε...

μπραβο Παναγιωτη! παντα ειχες κ συνεχιζεις να εχεις αληθινες οικολογικες ανησυχιες...Γ.Τ.

filoiko είπε...

Σχόλιο της Γκέλυ Γεωργούλας fb
Μπράβο Παναγιώτη! Ωραίο κείμενο! Είσαι ευαισθητούλης τελικά, άσχετα με τον brutal τύπο που θέλεις να βγάζεις προς τα έξω! (Εμείς βέβαια το ξέραμε αυτό και πριν το κείμενό σου!). Πολύ χρήσιμες οι πληροφορίες σου για τους αγαπημένους μας φτερωτούς φίλους που επιμένουν- άσχετα από μνημόνια, μιζέρια και κακίες -να μας τιμούν κάθε χρόνο με τις επισκέψεις τους. Και που έχουν καταφέρει με τη διακριτικότητά τους- και φυσικά με τον αγώνα του Μιλτιάδη- να ευαισθητοποιήσουν πολλούς συντοπίτες μας- και όχι μόνο- και να γίνονται κάθε καλοκαίρι αγγελιαφόροι χαράς και ελπίδας για την πόλη μας! Ελπίδα βέβαια με γέμισε και το κείμενό σου από τον τίτλο του ακόμη! Μπορεί ο καθένας να βοηθήσει τον καθένα να πετάξει, έστω και αν ο ίδιος είναι καθηλωμένος στο έδαφος! Η ψυχή είναι που μετράει!
Υ.Γ.: Να γράφεις συχνότερα... brutal τύπε!